In juli 2020 zal ik de hele maand exposeren én werken in Galerie Salon West in Amsterdam.

Kunstenares Antoinette Elsinga maakt beelden van seleniet en zal tegelijkertijd exposeren en werken in de galerie.

Salon West, Admiraal de Ruijterweg 9, Amsterdam
Openingstijden: vrijdag, zaterdag en zondag 12:00-17:00 en op afspraak.

Januari–maart 2020 in COCO-MAT, Overtoom 89, Amsterdam.
Opening: zondag 19 jan., 14:30-16:30

Anne Kleisen: ‘Ik hou erg van kleur. En van fantasiefiguren. Mijn schilderijen ontstaan dan ook vanuit het verlangen naar een kleur, soms vanuit een willekeurige lijn. Daar komen dan weer andere kleuren en lijnen uit voort. Oftewel: mijn intuïtie bepaalt een groot deel van wat er op papier komt. Voor mij is schilderen een manier om vrij te zijn van regels en praktische beperkingen. Op papier kan ik de wereld precies zo vormgeven zoals die zich op dat moment aan me voordoet. De ene keer is dat vrolijk en lief, de andere keer is dat rauw of verdrietig. Van jongs af aan ben ik geïnteresseerd in de achterliggende (denk)patronen van ons gedrag. Emoties en sociale interacties komen dan ook regelmatig in geabstraheerde vorm terug in mijn schilderijen’.

‘In COCO-MAT is mijn werk op te delen in drie thema’s. De strak omlijnde fantasiewezens in heldere kleuren en met terugkerende (stippen)patronen zijn geïnspireerd op Aboriginalkunst. Dit thema loopt over in een serie fantasiedieren die in meer of mindere mate geborgenheid uitbeelden. Het derde thema is een serie met portretten waarin ik verschillende emoties onderzoek. Ik schilder op papier of canvaspaneel. Meestal met acrylstiften en acrylverf, soms met inkt en aquarelverf’.

Anne tekent al haar hele leven, al doet ze het ook wel eens jaren niet. Ze studeerde antropologie en filosofie, schreef een boek over jonge boeddhisten in Nederland, regisseerde tv-programma’s en gaf jarenlang yogales in binnen- en buitenland. Pas toen ze in 2017 haar huidige schilderdocent, kunstenares Rini Brakkee, ontmoette, namen haar artistieke ambities serieuzere vormen aan. Ze kan zich geen mooiere dag voorstellen dan waarin ze zich uren heeft kunnen verliezen in het maken van een schilderij. Of het moet een dag zijn waarop ze schrijft, haar andere grote liefde.

Contact: www.annekleisen.nl | akleisen@gmail.com | 06-42742074

‘Elk jaar als ik de uitnodiging voor de opening van Landgoed Anningahof krijg, denk ik “yes!” Sinds ik deze beeldentuin en tentoonstellingsruimtes een aantal jaren geleden heb ontdekt, ben ik fan. Voor mij is het veel meer dan een expositieplek. Als bezoeker word je door de eigenaar Hib Anninga en zijn medewerkers echt gezien en in de watten gelegd. De sfeer is ongedwongen en sympathiek. Anninga behandelt zijn gasten zo informeel, bijna alsof je een familielid bent. Je kunt er terecht voor een babbeltje en een kop koffie, maar ook ongeforceerd in je eentje ronddwalen.

Peter Hansson (65) is communicatiestrateeg bij experience bureau DST. Hij woont in Zwolle en is sinds twee jaar kunstlid van AVROTROS. Via MUZE en de AVROTROS kunstprogramma’s leert hij beter naar zijn eigen foto’s kijken.

De gehele tekst is te lezen in MUZE van de AVROTROS.

Voor de MUZE van mei 2019 schreef ik over de tentoonstelling van Do Ho Suh in museum Voorlinden en over de etsen van Charles Donker in het Rembrandthuis.

Twee keer per jaar geeft Galerie ARTcetera een startende kunstenaar een podium met een solo-expositie. Dit keer is dat Anne Kleisen met schilderijen in acryl op papier. De opening is op 16 juni, de expositie duurt t/m juli. ARTcetera, Postjesweg 98, Amsterdam

Anne over haar werk: ‘Ik hou erg van kleur. En van fantasiefiguren. Mijn schilderijen ontstaan dan ook vanuit het verlangen naar een kleur, soms vanuit een willekeurige lijn. Daar komen dan weer andere kleuren en lijnen uit voort. Oftewel: mijn intuïtie bepaalt een groot deel van wat er op papier komt. Voor mij is schilderen een manier om vrij te zijn van regels en praktische beperkingen. Op papier kan ik de wereld precies zo vormgeven zoals die zich op dat moment aan me voordoet. De ene keer is dat vrolijk en lief, de andere keer is dat rauw of verdrietig.

Van jongs af aan ben ik geïnteresseerd in de achterliggende (denk)patronen van ons gedrag. Emoties en sociale interacties komen dan ook regelmatig in geabstraheerde vorm terug in mijn schilderijen. De heldere kleuren, strak omlijnde figuren en terugkerende (stippen)patronen in mijn werk zijn geïnspireerd op Aboriginalkunst. De meeste schilderijen maak ik op gekleurd papier met acrylstiften en acrylverf. Ik hoop dat mensen die naar mijn werk kijken zich geïnspireerd voelen om hun leven op geheel eigen wijze in te vullen. Niet alles wat je doet hoef je te verklaren of helemaal uit te denken. Vaak is het genoeg om je eerste gevoel te volgen, als dat sterk genoeg is. De rest volgt vanzelf.’

Hij overleefde oorlogen, beeldenstormers en brand. Voor het eerst in zijn geschiedenis verlaat de Münster domschat zijn Duitse habitat en reist af naar Utrecht.

Het Utrechtse Museum Catharijneconvent stelt vanaf maart 35 kerkelijke rijkdommen uit Münster tentoon. Het gaat om middeleeuwse reliekhouders, waarin overblijfselen van heiligen worden bewaard. Conservator Annabel Dijkema belicht vijf topstukken.

1. De Pauluskop
‘Dit is het centrale stuk van de tentoonstelling. Het is een van de oudste hoofdreliekhouders ter wereld. Binnen de gouden kop bevindt zich het bot of de tand van de heilige Paulus.’

Verder lezen? De hele tekst is verschenen in MUZE, het kunstmagazine van de AVROTROS

In het CoBrA Museum vindt docent en AVROTROS-kunstlid Corrien van Nugteren verstilling en inspiratie. MUZE gaat met haar Amstelveen voor een gesprek over haar passie voor kunst.

‘Het CoBrA Museum is voor mij een oase van rust. Ik hou van het prachtige licht in het gebouw en er heerst een laagdrempelige, prettige sfeer. Ik ga erheen als ik alleen wil zijn. Even weg uit de dagelijkse beslommeringen en hectiek. Op die momenten word ik er echt naartoe getrokken. Het bezoek begint voor mij op het plein voor het gebouw, bij de beeldenfontein van Karel Appel. Als het zomer is, ga ik op een bankje zitten en kijk ik ernaar.’

Verder lezen? Word lid van MUZE, het kunstmagazine van de AVROTROS

‘Het is alsof je Mumbai ruikt, het is een heel fysiek kunstwerk’, aldus Hans November, conservator van Het Noordbrabants Museum, over zijn ervaring bij het bekijken van 400 levensgrote houten klossen, omwikkeld met kleurige vodden. De indrukwekkende installatie is van de Indiase kunstenaar Manish Nai (Gujarat, 1980). November selecteerde twaalf van Nais werken voor zijn eerste museale solotentoonstelling in Nederland…

Lees het hele artikel in MUZE  (publicatiedatum 9 augustus 2018)

Gespannen tuur ik naar het zwart-witte scherm boven me. Dan denk ik het te zien. ‘Het is een meisje, toch?’ vraag ik hoopvol. ‘Eens even kijken’, antwoordt de echoscopiste. ‘Ik zie hier overduidelijk een piemeltje. Leuk toch? Jullie hebben al een meisje’. Ik ben even stil. Leuk? Omdat we al een meisje hebben? ‘Ja ehh, even wennen hoor’, krijg ik er nog net uitgeperst. Ik ga hier echt niet zitten huilen om het geslacht van onze schijnbaar gezonde, ongeboren baby. Huilen doe ik thuis wel. Een zoon krijgen voelt als een afgang, een domper op ons zo gelukkige gezinnetje.

Dit artikel is verschenen in de Volkskrant van 9 januari 2018. Lees het hele artikel hier.

Illustratie: Silvia Celiberti

Creatieve levensgenieter, ondernemer en LIEFKE-teamlid Myrthe Johansen (43) krijgt drie keer de diagnose kanker. Na de laatste keer staat haar leven op losse schroeven en besluit ze het roer om te gooien. ‘Nu doe ik wat ik het liefste doe: schrijven en bezig zijn met gezondheid en voeding’.

Tegenover me zit een verzorgde, stralende vrouw. Sprankelende ogen, bescheiden sierraden, een roomwitte broek en een warm, roze vest. Op het eerste gezicht wijst niets op het feit dat Myrthe drie keer de diagnose kanker heeft overleefd. Toch is dat zo. Ze kreeg in haar twintiger jaren twee keer lymfeklierkanker en in 2013 ook nog borstkanker. Myrthe: ‘Tijdens de behandelingen voor borstkanker ben ik gaan nadenken over wat er voor mij echt belangrijk is. Ik kwam er achter dat ik me wil verdiepen in gezondheid en geluk’.

Het hele interview is te lezen in LIEFKE magazine.

Foto: Marijn de Wijs